Uit in de natuur
Fort Rammekens ligt aan de rand van de Westerschelde, één van de rijkste natuurgebieden van Nederland. Vlakbij het fort ligt buitendijks het (nog) enige schor van Walcheren. Het is een door de zee opgewassen gebied met prielen, slibranden, zoutminnende planten en kustbroedvogels als tureluur, scholekster en kluut. Waar nu de industrie van Vlissingen-Oost gevestigd is, was tot begin jaren zestig het Sloe, een uitgestrekt natuurgebied met schorren en slikken.
Op het fort leven heel wat kauwen en holenduiven en In het halfbastion broedt al sinds jaar en dag een paartje boerenzwaluwen. Het fort is ook een bekende en veelgebruikte overwinteringsplaats van grootoor- en watervleermuizen. Belangrijk is het fort echter vooral voor muurplanten. Naast de wat gewonere soorten als muurleeuwenbek en muurvaren, herbergen de eeuwenoude muren van het fort de grootste populatie gele muurbloemen (Erysimum cheiri) van Nederland. Het gaat om vele duizenden exemplaren.
Rond de door oorlogshandelingen ontstane kreken van Rammekenshoek is in de jaren vijftig van de vorige eeuw bos aangeplant. Het is loofbos, dat hoofdzakelijk uit eik, es en populier bestaat. Aan de rand het bos liggen graslanden en plas-dras-gebiedjes. Rond de kreken – en vooral rond het fort – groeit riet en op sommige wat meer verlande plaatsen is er wilgenopslag. In het bos is al jarenlang een aalscholverkolonie. Daarnaast broeden er heel wat typische bosvogels als spechten, buizerd en havik, wielewaal, ransuil en zangvogels als tuinfluiter, zwartkop en zanglijster. In het riet rond de kreken - ook rond het fort - zijn kleine karekiet, dodaars, kuifeend, kleine zilverreiger en in de herfst ijsvogel en waterral gewone verschijningen.